Bize ve Bana...

Bu ilk yazı bize ve bana yani Özgür Ailesinin çekirdek üyeleri Emre ve İsmail'e. Zaten aslen bu blog da bu sebepten doğdu.

Şunun şurasında 3 gün sonra 35 yaşında oluyorum. Hem 35 yaşımı hem de evliliğimizin 10.yılını kutlayacağız. Umarım yolu yarılamamışımdır ve daha çoook vaktim vardır :) Çünkü yapılacaklar listemde daha çok şey var.Yıldönümümüz için ne yapsam, içimdeki aşkı en iyi ne anlatır derken böyle bir blog hazırlarken buldum kendimi. Bundan sonra hayatımdaki, duyduğum, gördüğüm herşeyden yazacağım belki ama açılışı amacını uygun şekilde sevgilim için, İsmail için yazarak yapmak istedim.

10 yıl dile kolay, ne uzun zaman, ne çabuk geçti. 30 yaşı orta yaş saymaktan vazgeçeli çok oluyor evet ama sanki '35 yaşındayım' demeye de dilim varmıyor gibi. Bu 35 yılın 10 yılı yani neredeyse üçte biri sevgilimle geçti. Birlikte büyümedik belki ama birlikte olgunlaştık. Şimdi geriye baktığımda iyi ki diyorum iyi ki bulmuşuz birbirimizi, iyi ki karar vermişiz o soğuk Mart akşamı bundan sonraki hayatımızda herşeyden, herkesten önce birbirimizin olmasına.

Mutluluklarımız gibi,zor zamanlarımız da oldu elbet ama Allahtan insan beyni zor günleri silmeye, unutmaya programlı. Birlikteyken mutlu anlar, birken bin oluveriyor. Sevgimiz, saygımız, umudumuz, inancımız, birbirimizin gözlerine bakarken ki o güç bizi,10 yıl birlikte, birbirimize omuz vererek, birbirimizi severek, birbirimizin gözlerine bakarken her geçen gün daha da heyecanlanarak ayakta tuttu. Bundan sonrası da öyle olacak biliyorum. İyi ki diyorum, iyi ki bulmuşuz birbirimizi aşkım ve yine iyi ki Allah bizi, Ozan'ı bize vererek ödüllendirmiş.

Yıldönümlerimiz kutlu olsun, seni seviyorum...